Połączyła nas wiara w sztukę. W milczeniu szrafowaliśmy ołówkiem całe połacie kartonu. Czarna jak rozżarzony od środka węgiel bryła goreje żarem sztuki.

Bryła wetknięta w poprzek placu jest jak ukłucie szkłem… A w środku jasność.

Początek wszystkiego.

Nie wygraliśmy. Ale wiele przeszło do innych projektów.

Najważniejsze przeżycie projektowe, początek nowego, dobrego myślenia o architekturze,

Czy mogło coś lepszego pozostać?