Kształtom ich linie, liniom ich  entasis... 

Linearne a nie kubiczne  formy, uważamy za najlepszą odpowiedź na zadanie jakim jest rozbudowa WMN  / Muzeum Miasta Wiednia/ i to na nich oparliśmy nasz konkursowy projekt. 

Rozumienie przestrzeni wielkiego Karsplatzu rozpoczynamy od miejsca, w którym stoi piękna choć drobna Secesja zaprojektowana przez Josefa Marię Olbricha; od tego zaczynamy poszukiwanie formy.

Formy, która efektownie domknęłaby  przestrzeń Placu Karola od strony Schwarzenbergplatz.

Poszukujemy kształtu, który mógłby być znakiem firmowym nowego Muzeum Wiednia  w obrazie miasta, latarnią, nową secesją, która przeszłe kopuły zamienia w sferyczne kształty, a linie w  parabole.

Parafrazując hasło secesji wymyślamy nasze:  Der Sphäre ihre Linie, der Linie ihre Entasis.

Sferycznym kształtom   przypiszmy piękne linie   a liniom ich piękne

zakrzywienie – klasyczne entasis. 

Pawilon zaprojektowany przez architekta Haerdtla traktujemy jako pierwszy eksponat rozbudowywanego Muzeum, dlatego bryłę wejścia kształtujemy tak,  jakby była jego postumentem.

Z wnętrza istniejącego budynku usuwamy wszystko co zbędne: odsłaniamy jego istotę-  szkielet.

Kreślimy oś kościoła Karola i nadajemy jej nową, współczesną funkcję. Zamieniamy ją w krawędź, ostrą linię, tnącą płaszczyzny. Będzie ona teraz granicą gładkiej, metropolitarnej powierzchni placu przed Muzeum.

Uważamy pawilon Haerdtla za dzieło skończone, któremu nowa kubatura nadbudowy zaszkodziłaby, jednocześnie sądzimy, że podniesienie jego wysokości byłoby urbanistycznie korzystne. Dlatego uważamy, że nadbudowa nie powinna być kubaturą a rodzajem struktury, manifestu formy.

Miejsce w którym spotykają się trzy różne formy przestrzenne - gładka szklana tafla na placu , sferyczny kształt i kubiczna , kubiczna  bryła. 

To właśnie napięcie między nimi, wewnętrzny dialog tych form tworzy nowe muzeum. Każda z nich ma inny sens.

Sfera ma być latarnią w mieście; gładka tafla przedpola ma oddać placowi Karola jego metropolitalność, a kubiczna forma hali wejściowej ma przenosić treści pawilonu Haerdtla / te modernistyczne i te klasyczne/.